SEGUIR AVANZANDO



Ola a todos. Chámome Pepe e son  unha persoa con Dano Cerebral Adquirido (DCA). Xa pasei o meu proceso de rehabilitación e agora despois de case tres anos, podo dicir que estou reconciliado coa miña nova condición. Asumín que non vou a ser a mesma persoa pero iso non significa que agora todo sexa peor. A raíz do que me pasou hai moitas cousas que non podo facer pero outras que si e as desfruto moito.

Aprendín, grazas ao DCA, que a vida hai que aproveitala e desfrutar os momentos que nos dan felicidade xunto ás persoas que máis queremos.

Despois de pasar por MAPIS (programa de Mantemento e Mellora da Autonomía Persoal  e Inclusión Social) na que aprendín a darme conta de que aínda que teño limitacións tamén teño moitas capacidades, conservo a relación con moitas das persoas que van a ese servizo e podo dicir que son un bo grupo de amigos. Xunto cun deles, José Suárez, realizamos un proxecto de bricolaxe que eu xa tiña na miña casa: un carro de decoración para colocar botellas ou macetas.

Tódolos xoves quedabamos na miña casa ou na súa e traballamos man a man para poder realizar este proxecto.


Animávosvos a todos e todas a facer aquelo que vos propoñades e compartir tempo cos vosos amigos e amigas e familiares xa que é o que máis me produce satisfacción.  Probade ¡¡¡

 “Se a vida che pon obstáculos , o teu reto é superalos”

Que vos parece o noso proxecto? Gústavos?


Jose e eu cos tres carros que fixemos 


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

"COREANDO" EN SARELA

Imaxe
Ola de novo unha semana máis. Desta vez queremos falarvos dunha nova actividade que temos no Servizo de Atención Diúrna Terapéutica  SADT : “Coro”. Participamos as persoas usuarias que  de maneira voluntaria nos apuntamos. Nesta actividade traballamos aspectos como a voz, o oído e tamén o respecto e as habilidades sociais. Unha das cousas que estamos a aprender é a interpretar unha canción. Empezamos coa canción "Color de Esperanza" de Diego Torres que, como di a letra, hai que sacar os medos e atreverse a facer.  En cada unha das sesións o que estamos intentando é mellorar a nosa entoación e facemos exercicios de respiración, movemento da lingua, movemento das cordas vocais,   exercicios cun globo etc. Para que vos fagades unha idea, un dos exercicios co globo consiste en inflalo, e tentar mantelo inflado un tempo na boca e taponando a boquilla do globo coa lingua para que o aire non se escape. Despois deixamos que o aire escape do globo pouco a pouco. Nes...
...seguir lendo

REHABILITANDO

Imaxe
Ola a todas e todos unha semana máis.  Desta volta queriamos contarvos unha saída que nos gustou especialmente e da que desfrutamos moito os compañeiros e compañeiras, así como as profesionais, do Servizo de Mellora e Mantemento da Autonomía Persoal e a Inclusión Social   MAPIS  . Anotade porque paga a pena facer esta visita. Fomos de excursión até o concello de Outes, na ría de Muros-Noia, para visitar unha xoia do seu patrimonio industrial: o Estaleiro Ciprián. Este antigo estaleiro foi rehabilitado e hoxe está convertido nun espazo museístico da carpintaría de ribeira e tamén acolle unha oficina de turismo. Neste enlace tedes a localización e neste outro información da páxina web do Concello de Outes  sobre o estaleiro. Na visita explicáronnos que antes de comezar a rehabilitación, realizouse un estudio que puxo en contexto a historia do edificio e a súa importancia como patrimonio marítimo. Na actualidade, o edificio ten uso cultural que respectan e non esq...
...seguir lendo

PASIÑO A PASIÑO IMOS FACENDO CAMIÑO

Imaxe
Ola a todas as persoas que ledes esta bitácora. Chámome Juan Ramón Queiro, Moncho para os amigos, e quería aproveitar este espazo para escribir unha reflexión sobre como é a miña vida desde que teño dano cerebral adquirido.  En febreiro do ano 2022 tiven dous ictus:  o primeiro isquémico e aos 9 días o segundo, que foi  hemorráxico. Como consecuencia teño unhas secuelas que comprometen a miña autonomía: unha hemiplexía esquerda (secuela física) e perdas de memoria e déficit de atención (secuelas cognitivas) e problemas de visión (secuelas sensoriais). A miña rehabilitación nun primeiro momento foi complicada. Pasei catro meses no hospital xa que antes do ictus xa levaba encamado un mes por unha infección lumbar. Para min todo foi moi lento, o que provocou que me frustrara porque os avances ían moi pouco a pouco. Despois dun ano as cousas foron cambiando e agora sinto que vou mellorando a miña autonomía. Despois de dous anos con dano cerebral teño que dicir que son moitos ...
...seguir lendo