Publicacións

Mostrando publicacións desta data: Abril, 2023

DESFRUTANDO DA CIDADE DE COMPOSTELA

Imaxe
No mes de marzo varias persoas de SADT  fomos á exposición   “Sempre Máis” no Auditorio de Galicia que trataba sobre o recordatorio da traxedia do afundimento do Prestige cando se cumprían 20 anos do suceso. Trátase  dunha exposición de obras anónimas, cousa que nos chamou atención e nos gustou moito. En primeiro lugar g ustaríanos destacar que isto se debería repetir máis a miúdo para que non quedase no esquecemento e non se volvera a repetir unha traxedia coma esta. Agora imos falar sobre a súa accesibilidade para poder axudar a outras persoas que teñan dificultades de mobilidade. Ao chegar ao Auditorio de Galicia  vas atopar prazas de aparcamento reservadas preto da porta para poder aparcar sen problemas. Na entrada, despois da rampa, decatámonos de que a porta non é  accesible para todas as persoas. Para abrila, unha compañeira en cadeira de rodas non o podía facer ela soa, precisando de alguén que lla abrira. A solución sería unha porta corredeira para facilitar o acceso a perso

A INFORMACIÓN É PODER

Imaxe
Ola son Roberto Rodríguez e fun persoa usuaria do SAE . Eu e a miña familia coñecemos a Asociación de Dano Cerebral de Compostela Sarela  a  través doutra familia que estivo recibido rehabilitación na mesma e sendo a súa recuperación moi boa xa que que incluso está traballando.  Ao ter tan boas referencias ... un día decidimos probar.  Quero que entendades un pouco a razón de acudir a Sarela. E u tiven un accidente de bicicleta e como consecuencia do Traumatismo Cranioencefálico (TCE) teño un Dano Cererbal Adquirido (DCA). A miña intención despois da alta hospitalaria, e de que ninguén me falara deste recurso, era levar unha vida normal, o máis autónoma posible, mais dinme conta de que había cousas que non funcionaban e que  non ian como deberían ir. Por exemplo, a miña memoria. Fallaba e moitas cousas que facía ou que pasaban non me lembraba sen axuda. Para poder recordar precisaba de pistas. Ademais nas tarefas da casa se Elena, a miña muller, non mas recordaba quedaban sen facer