DÍA NACIONAL DO DANO CEREBRAL ADQUIRIDO

 

Foto: O acto de lectura do manifesto foi no salón nobre do Pazo de Raxoi. Ao rematar a corporación e os representantes de Sarela fixemos o xesto que simboliza do DCA.

Ola de novo unha semana máis.

Desta vez queríamos explicarvos algo moi importante para Sarela e para todo o movemento asociativo do Dano Cerebral Adquirido (DCA). Trátase da celebración do Día Nacional do DCA que foi o día 26.

Este ano dende Sarela tíñamos preparada unha andaina coa posterior lectura do manifesto de todas as entidades agrupadas en FEDACE e uns pinchos para todos/as os/as participantes no Pazo de Fonseca. Debido as inclemencias do tempo non se puido facer a andaina e a lectura do manifesto foi en dependencias municipais.

Do Servizo de Mellora e Mantemento da Autonomía Persoal e Inclusión social (MAPIS) participamos os que que escriben esta entrada: Jose Suárez, Ana Isabel Pedrosa e Laura Sosa e do Servizo de Atención Diúrna Terapéutica (SADT): Victorino López.

 
Fotos: Laura e Jose na lectura do manifesto que se celebrou no salón nobre do Pazo de Raxoi

Para nós foi un día moi especial e estamos orgullos de poder representar a Sarela neste día tan importante. Consideramos que existe moito descoñecemento do DCA de aí a importancia das campañas de sensibilización e de actos como este.

 
Fotos: Ana Isabel e Victorino leron parte do manifesto e no acto participou a corporación do Concello de Santiago

A nosa hora de chegada era ás 12:00 e alí estivemos un pouco antes. Cada un de nós xunto con Victorino tiñamos un cachiño para ler do Manifesto que este ano pon especial atención nas secuelas invisibles do DCA. Estas consecuencias do dano cerebral son aquelas que non se ven pero que dificultan a vida diaria das persoas que as teñen (memoria, atención, planificación, etc) e é preciso que se teñan en conta porque aquelo que non se ve non recibe a axeitada rehabilitación  e dificulta a inclusión e o apoio ás familias.

Nós dende esta entrada queríamos deixar constancia tamén desta reivindicación e que se faga visible todo o que non se ve.

"Só se valora o que se coñece e só se protexe o que se valora"

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

"COREANDO" EN SARELA

Imaxe
Ola de novo unha semana máis. Desta vez queremos falarvos dunha nova actividade que temos no Servizo de Atención Diúrna Terapéutica  SADT : “Coro”. Participamos as persoas usuarias que  de maneira voluntaria nos apuntamos. Nesta actividade traballamos aspectos como a voz, o oído e tamén o respecto e as habilidades sociais. Unha das cousas que estamos a aprender é a interpretar unha canción. Empezamos coa canción "Color de Esperanza" de Diego Torres que, como di a letra, hai que sacar os medos e atreverse a facer.  En cada unha das sesións o que estamos intentando é mellorar a nosa entoación e facemos exercicios de respiración, movemento da lingua, movemento das cordas vocais,   exercicios cun globo etc. Para que vos fagades unha idea, un dos exercicios co globo consiste en inflalo, e tentar mantelo inflado un tempo na boca e taponando a boquilla do globo coa lingua para que o aire non se escape. Despois deixamos que o aire escape do globo pouco a pouco. Nes...
...seguir lendo

REHABILITANDO

Imaxe
Ola a todas e todos unha semana máis.  Desta volta queriamos contarvos unha saída que nos gustou especialmente e da que desfrutamos moito os compañeiros e compañeiras, así como as profesionais, do Servizo de Mellora e Mantemento da Autonomía Persoal e a Inclusión Social   MAPIS  . Anotade porque paga a pena facer esta visita. Fomos de excursión até o concello de Outes, na ría de Muros-Noia, para visitar unha xoia do seu patrimonio industrial: o Estaleiro Ciprián. Este antigo estaleiro foi rehabilitado e hoxe está convertido nun espazo museístico da carpintaría de ribeira e tamén acolle unha oficina de turismo. Neste enlace tedes a localización e neste outro información da páxina web do Concello de Outes  sobre o estaleiro. Na visita explicáronnos que antes de comezar a rehabilitación, realizouse un estudio que puxo en contexto a historia do edificio e a súa importancia como patrimonio marítimo. Na actualidade, o edificio ten uso cultural que respectan e non esq...
...seguir lendo

PASIÑO A PASIÑO IMOS FACENDO CAMIÑO

Imaxe
Ola a todas as persoas que ledes esta bitácora. Chámome Juan Ramón Queiro, Moncho para os amigos, e quería aproveitar este espazo para escribir unha reflexión sobre como é a miña vida desde que teño dano cerebral adquirido.  En febreiro do ano 2022 tiven dous ictus:  o primeiro isquémico e aos 9 días o segundo, que foi  hemorráxico. Como consecuencia teño unhas secuelas que comprometen a miña autonomía: unha hemiplexía esquerda (secuela física) e perdas de memoria e déficit de atención (secuelas cognitivas) e problemas de visión (secuelas sensoriais). A miña rehabilitación nun primeiro momento foi complicada. Pasei catro meses no hospital xa que antes do ictus xa levaba encamado un mes por unha infección lumbar. Para min todo foi moi lento, o que provocou que me frustrara porque os avances ían moi pouco a pouco. Despois dun ano as cousas foron cambiando e agora sinto que vou mellorando a miña autonomía. Despois de dous anos con dano cerebral teño que dicir que son moitos ...
...seguir lendo