VIVINDO O VERÁN

Ola a todo@s, 

Esta semana queremos falarvos dunha actividade que xa levamos varios anos facendo e da que desfrutamos moito. 

Son os campamentos da Xunta de Galicia cunha duración de 10 días e queremos explicar como foi todo o proceso.

Desde  Sarela informáronnos da convocatoria  e co apoio das profesionais do Servizo de Atención Diúrna Terapéutica (SADT) realizamos a inscrición desde a sede electrónica da Xunta.

Semanas despois notificaron que estabamos admitidos e o lugar e datas nas que podiamos acudir. No noso caso eliximos ir ao Carballiño, Bergondo e Nigrán no mes de setembro.

No Carballiño desfrutamos de  múltiples actividades como  rutas de sendeirismo, manualidades, etc. O lugar onde se realizou o campamento era moi espazoso e podemos dicir que había moi bos e boas profesionais que nos axudaron en todo momentos. Algo que botamos de menos foi non ter piscina ou praia fluvial preto porque ao facer calor poderiamos desfrutar dela. 

En Nigrán e Bergondo o que máis nos gustou foi ir a praia, facer diferentes deportes e rutas de sendeirismo.

En todos os campamentos compártese habitación o que favorece  que coñezas xente e crees novas amizades. Agora o ideal sería manter o contacto con esas persoas.

O que todos temos claro que para o próximo ano queremos repetir.



"CADA VERÁN TEN A SÚA HISTORIA"

Victorino, Isaías, Amadeo e Manuel López (persoas usuarias do SADT)

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

"COREANDO" EN SARELA

Imaxe
Ola de novo unha semana máis. Desta vez queremos falarvos dunha nova actividade que temos no Servizo de Atención Diúrna Terapéutica  SADT : “Coro”. Participamos as persoas usuarias que  de maneira voluntaria nos apuntamos. Nesta actividade traballamos aspectos como a voz, o oído e tamén o respecto e as habilidades sociais. Unha das cousas que estamos a aprender é a interpretar unha canción. Empezamos coa canción "Color de Esperanza" de Diego Torres que, como di a letra, hai que sacar os medos e atreverse a facer.  En cada unha das sesións o que estamos intentando é mellorar a nosa entoación e facemos exercicios de respiración, movemento da lingua, movemento das cordas vocais,   exercicios cun globo etc. Para que vos fagades unha idea, un dos exercicios co globo consiste en inflalo, e tentar mantelo inflado un tempo na boca e taponando a boquilla do globo coa lingua para que o aire non se escape. Despois deixamos que o aire escape do globo pouco a pouco. Nes...
...seguir lendo

REHABILITANDO

Imaxe
Ola a todas e todos unha semana máis.  Desta volta queriamos contarvos unha saída que nos gustou especialmente e da que desfrutamos moito os compañeiros e compañeiras, así como as profesionais, do Servizo de Mellora e Mantemento da Autonomía Persoal e a Inclusión Social   MAPIS  . Anotade porque paga a pena facer esta visita. Fomos de excursión até o concello de Outes, na ría de Muros-Noia, para visitar unha xoia do seu patrimonio industrial: o Estaleiro Ciprián. Este antigo estaleiro foi rehabilitado e hoxe está convertido nun espazo museístico da carpintaría de ribeira e tamén acolle unha oficina de turismo. Neste enlace tedes a localización e neste outro información da páxina web do Concello de Outes  sobre o estaleiro. Na visita explicáronnos que antes de comezar a rehabilitación, realizouse un estudio que puxo en contexto a historia do edificio e a súa importancia como patrimonio marítimo. Na actualidade, o edificio ten uso cultural que respectan e non esq...
...seguir lendo

PASIÑO A PASIÑO IMOS FACENDO CAMIÑO

Imaxe
Ola a todas as persoas que ledes esta bitácora. Chámome Juan Ramón Queiro, Moncho para os amigos, e quería aproveitar este espazo para escribir unha reflexión sobre como é a miña vida desde que teño dano cerebral adquirido.  En febreiro do ano 2022 tiven dous ictus:  o primeiro isquémico e aos 9 días o segundo, que foi  hemorráxico. Como consecuencia teño unhas secuelas que comprometen a miña autonomía: unha hemiplexía esquerda (secuela física) e perdas de memoria e déficit de atención (secuelas cognitivas) e problemas de visión (secuelas sensoriais). A miña rehabilitación nun primeiro momento foi complicada. Pasei catro meses no hospital xa que antes do ictus xa levaba encamado un mes por unha infección lumbar. Para min todo foi moi lento, o que provocou que me frustrara porque os avances ían moi pouco a pouco. Despois dun ano as cousas foron cambiando e agora sinto que vou mellorando a miña autonomía. Despois de dous anos con dano cerebral teño que dicir que son moitos ...
...seguir lendo